Fic KHR (1827) Black Cloud ตอนที่ 11NC

“ค  คะ   คุณฮิบาริจะทำอะไร ปล่อยผมนะครับ” ร่างบางถามด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
“หึ นายก็รู้คำตอบดีอยู่แล้วนี่ ซาวาดะ” ร่างสูงกระซิบที่ข้างหูด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพร้อมกับขบเข้มอย่างแผ่วเบาที่ใบหูร่างเล็ก เพียงเท่านี้ก็ทำให้ร่างเล็กเสียวกระสันไปทั้งร่าง “อ อื้อ ….ยะ อย่านะครับคุณฮิบาริ” ร่างเล็กพูดห้ามเสียงสั่น “ทำไม!!!!!  รึว่านายรังเกรียจฉัน” ร่างสูงถามด้วยน้ำเสียงแข็งกราวด้วยความโกรธ “ มะ ไม่ใช่นะครับ แต่ที่นี่มันในโรงเรียนนะครับ” ร่างเล็กพูดด้วยน้ำเสียงที่เบาราวกับเสียงกระซิบ “แล้วไง  รึว่านายกลัวใครมาเห็น”ไม่ว่าเปล่าร่างสูงส่งมือเข้าไปลูบไร้ร่างกายอย่างรุนแรง “มะ ไม่ชะ อื้อออออ”ไม่รอให้พูดจบประโยคร่างสูงก็ประกบจูบร่างบางอย่างรุนแรงจนได้กลิ่นคราวเลือดจากปากของร่างบางแล้วกระชากเสื้อผ้าของร่างบางออกจนเหลือแต่ตัวเปล่าในขณะที่ตนเองนั้นยังใส่เสื้อผ้าครบ “อื้อออออ ป ปล่อยนะ ค คุณ ฮะ ฮิ บาริ” ร่างเล็กร้องห้ามด้วยน้ำเสียงที่หวาดกลัวอย่างรุนแรง แต่คำร้องขอของร่างเล็กก็ไม่ได้ทำให้ร่างสูงหยุดลงเลยสักนิด “อ่ะ”ร่างเล็กร้องขึ้นเมื่อรร่างสูงถอดเน็คไทต์ของตนเองพร้อมกับนำมามัดไว้ตรงท่อนกลางของร่างเล็ก “และนี่คือบทเรียนที่นายกล้าขึ้นเสียงใส่ชั้น”พูดจบร่างสูงก็เดินไปที่โต๊ะและเปิดริ้นชักนำจุญแจมือกับดิสโก้ออกมา แล้วโยนดิสโก้ไปให้ร่างบาง “หยิบมันขึ้นมา แล้วช่วยตัวเองซะ” ร่างเล็กนั่งนิ่งพร้อมกับน้ำตาอาบแก้มอย่างน่าสงสาร “ฮึก ฮืออออ”ยิ่งเห็นร่างเล็กร้องไห้ร่างสูงยิ่งโมโห “ทำสิฉันบอกให้ทำ!!!” พูดจบร่างสูงก็ถอดเข็มขัดของตัวเองออกและฟ้าดไปที่หลังร่างบางอย่างเต็มแรง “ โอ้ย ฮึก ผะ ผมเจ็บ” ร่างเล็กร้องอย่างเจ็บปวด “เจ็บ ก็ทำสิ ทำ!!!”ร่างสูงตะโกนบอกทำให้ร่างบางสะดุ้งแล้วค่อยลุกขึ้นเดินไปหยิบแทงดิ้สโก้จากพื้น แล้วนอนลงที่พื้น และส่งนิ้วเข้าไปในปากเลียจนชุ่มแล้วจึงส่งนิ้วเข้าไปเบิกทางของตน ร่างบางเหลือบมองร่างสูงที่นั่งอยู่บนโซฟาเล็กน้อย แล้วส่งแท่งดิสโก้เข้าไปในช่องทางด้านหลังของตน “อ อะ อะ ฮื้มมมม”ร่างสูงนั่งมองอย่างพอใจก่อนจะเดินเข้าไปกระชากแทงดิสโก้ออกจากช่องทางสีสวยของร่างบางแล้วหยิบกุญแจมือที่วางทิ้งไว้มาล็อคที่ข้อมือทั้งสองข้างของร่างบาง “ค คุณฮิบาริอย่า!!!” ร่างบางร้องห้ามอย่างสุดเสียงเมื่อร่างสูงจับตัวเองหันหลังและใส่แทงร้อนเข้ามาอย่างรุนแรง “อ่า แน่นชะมัด”ร่างสูงครางอย่างพอใจที่ช่องทางด้านหลังของร่างบางตอดแท่งเนื้อของตัวเองอย่างรุนแรง “อ อึก เอาออกไปนะ ผมเจ็บ” ร่างเล็กพูด แต่ร่างสูงก็ไม่สนใจเลยสักนิด ซ้ำยังกระแทกแกนกายของตนลงมาอย่างแรพร้อมกับใช้เข็มขัดฟาดไปที่ร่างบางอย่างแรง “อึก อะ” ร่างเล็กน้ำตาไหลอาบแก้มด้วยความรู้สึกที่ตีกับไปหมด ทั้งเจ็บ ทั้งรู้สึกดี “อ อึก!!!” ร่างเล็กดิ้นพร่านเมื่อร่างสูงจับตนเองพลิกให้หันหน้าเข้าหากันและส่งมือมาบีบที่คอร่างเล็กอย่างรุนแรงจนร่างเล็กหายใจไม่ออก “ ผ ผม หายใจไม่ออก” ร่างสูงก็ยังคงไม่สนใจร่างเล็กแล้วยังเพิ่มความรุนแรงของการใส่แท่งเนื้อเข้ามาอีก “ อะ อะ อ ฮึก อืออออออ” ร่างเล็กครางลั่นเมื่อร่างสูงกระแทกข้าไปโดนจุดกระสัน ร่างสูงปล่อยมือออกจาก
ลำคอที่ขึ้นรอยแดงของร่างเล็กแล้วส่งมีเข้าไปบีบยอดอกร่างเล็กอย่างรุนแรง “อ่ะ อื้อออออ ผ ผมจะไม่ไหวแล้วช่วยดึงเน็คไทต์ออกให้ที”ร่างเล็กร้องขออย่างทรมาน “ยังหรอกเด็กน้อย บทลงโทษมันยังไม่จบแค่นี้”พูดร่างสูงก็จับร่างเล็กขึ้นมาอยู่ข้างบนและสั่งให้ร่างเล็กกดร่างลงมาบนแท่งเนื้อพร้อมกับฟาดมือลงไปที่สะโพกของร่างเล็กอย่างเมามันส์ “อื้อออออ ผม ม ไม่ ไหวแล้ ว ด ดึงมันออกให้ผมทีนะ ค ครับ” ร่างเล็กพูดอย่างยากลำบาก  “ทำให้ฉันพอใจสิ” เมื่อร่างเล็กได้ยินดังนั้นก็ขย่มกายอย่างรุนแรงจนร่างสูงทนไม่ไหวปลดปล่อยออกมาใส่ร่างเล็กอย่างแรง “หึ เก่งดีหนิ ฉันไปหละถ้าอยากปลดปล่อยก็ช่วยตัวเองไปละกันนะ” พูดจบร่างสูงก็ปลดกุญแจมือร่างเล็กพร้อมกับเดินออกมาจากห้องอย่างสบายใจ ทิ้งให้ร่างเล็กนั่งร้องไห้อยู่ในห้องคนเดียว